Vrijdag 7 juli en zaterdag 8 juli heeft de Emmausparochie afscheid genomen van Pastoor Gerard Koning. Hij was van 1995 tot 2015 pastoor en woonde in de pastorie in Wognum. Pastoor Koning was voor ons 20 jaar lang een echte Herder. Hij was zorgzaam, was geïnteresseerd en betrokken en had echte belangstelling voor zijn parochianen. Hij kende ze allemaal. Het was een beminlijk man, geïnteresseerd, luisterend, die zich met humor altijd dienstbaar opstelde. Maar hij was ook beschermend voor mensen die dat nodig hadden, en hij kwam op voor de mensen die het moeilijk hadden. Hij gaf leiding aan zijn parochie als een spin in het web, regisserend en sturend, maar zelf bescheiden en op de achtergrond. Hij corrigeerde waar nodig. Hij hield niet van opsmuk. Hij zat vele werkgroepen voor, maar gaf daarin alle ruimte aan anderen. Zijn pastorie was altijd een ontmoetingsruimte. Hij heeft heel wat koffie gedronken bij de tuingroepen, de schoonmaakgroepen, het secretariaat, koren en vele andere groepen. Hij bedankte de mensen voor hun werk en zei dat ze 3 extra aflaten hadden verdiend. Wekelijks kwam hij in het Sweelinckhof en hij was er ook voor de kinderen van de Hieronymusschool. Een goede herder geeft leiding die past bij de tijd. En het waren voor hem niet de gemakkelijkste tijden: Tijden van Kerkfusies, het kerkbezoek dat afnam, de kritiek op de kerk die toenam. Hij had het daar moeilijk mee, want hij kende de worsteling van zijn parochianen. Hij voelde zich verantwoordelijk voor hen, en dat viel vaak ook zwaar. Veel steun had hij aan zijn geloof. Hij voelde zich in dienst van God, die hem daartoe ook de kracht verleende. Hij ging bescheiden voor in de eucharistie en andere vieringen. Hij was in zijn boodschap recht, duidelijk en niet te lang van stof.
Het was een waardig man, zelfs wanneer hij op de fiets de kudde langs ging met zijn alpinopet op. Voor ons allen een waardevol man, die iedereen op zijn waarde schatte en de ruimte gaf en een eigen plek. De betekenis die hij voor ons had werd vooral duidelijk toen hij met emeritaat ging. We miste hem als regisseur, als altijd aanwezige man. We moesten het nu zelf doen. Maar hij bleef bescheiden op de achtergrond voor velen aanwezig. Hij bleef voorgangers helpen met hun preek, bleef betrokken bij alle wederwaardigheden in onze dorpen via kerk en dorpsbladen en vele parochianen die hem bleven bezoeken. Wij zijn hem veel dank verschuldigd voor wie hij was en wat hij voor onze parochie heeft betekend. Dat hij ruste mag in vrede.
Namens de Parochieraad: Hans van Engen