Op 15 maart 1345, zo vertelt de overlevering, lag een man in een huis
aan de Kalverstraat ziek op zijn bed, en vreesde te sterven.
Hij liet een priester roepen om hem te bedienen en van het Heilig
Sacrament (de hostie) te voorzien.
Na het nuttigen van de hostie moest de zieke man overgeven,
en werd het braaksel in het brandende haardvuur van zijn kamer
geworpen. De volgende dag bleek dat hij niet alleen de hostie
onbeschadigd had uitgebraakt, maar bovendien dat het vuur
deze niet had aangetast. Was dat nog niet opmerkelijk genoeg:
de hostie die de volgende dag door de priester van de Sint Nicolaas
Kerk weer was opgehaald, keerde vanuit de kerk op wonderbaarlijke
wijze in het huis van de man terug. Dit herhaalde zich daarna nog
eens tweemaal. Het gold als een bevestigings mirakel waarmee
werd aangegeven dat men in de verschijnselen de hand Gods
diende te herkennen en de plaats waar het eerste mirakel
was gebeurd, moesten inrichten als heiligdom.
De betrokkenen handelden, dienovereenkomstig, en verbouwden
de woning met daarin de haarstede tot een devotie, of
Bedevaartskapel, de kapel van de Heilige stede.
Heden ten dage is er nog altijd een vaste groep van ongeveer
7000 deelnemers aan de nachtelijke tocht.
In 1956 was het absolute hoogtepunt bereikt met
80.000 deelnemers vanuit alle delen van het land.
Zo ook vanuit Nibbixwoud, welke al tientallen jaren lopende
naar Amsterdam vertrekken. Een wandeltocht van ongeveer
44 kilometer. En nog steeds rondom half maart wordt de tocht
weer aanvaard. Jaren terug werd er zowel heen als terug gelopen
door een aantal mensen. Nu staat er voor de terug reis een bus klaar
om ze weer richting Nibbixwoud te brengen. Met een voldaan
gevoel gaat een ieder weer huiswaarts. Ons hoogste aantal
deelnemers vanuit Nibbik was 80 personen.
Gelukkig zijn er nu ook jongeren, die hiervan deelgenoot zijn,
dus hopelijk een goed vooruitzicht voor de toekomst.
En ook de organisatie is blij en gelukkig dat het wordt voortgezet. Bert.